Of het nu gaat om een afzonderlijke les of een heel schooljaar, de taxonomie van Bloom is een krachtig instrument om de belangrijkste leerdoelen te bepalen. Deze raamwerken hebben leerkrachten geholpen bij het structureren van onderwijs, communicatie en beoordeling in de klas "om effectief en zinvol onderwijs te creëren ... bij het plannen van nieuwe of het herzien van bestaande leerplannen; het toetsen van de relevantie van cursusdoelen; het ontwerpen van instructies, opdrachten en activiteiten; en het ontwikkelen van authentieke beoordelingen".

De oorspronkelijke lijst, opgesteld in 1956, schetste zes progressieve stappen in het leren van leerlingen: Kennis, Begrip, Toepassing, Analyse, Synthese en Evaluatie. Deze stappen werden bijgewerkt in de Herziene Taxonomie van 2001 om de actieve aard van het leren beter weer te geven: Onthouden, Begrijpen, Toepassen, Analyseren, Evalueren en Creëren. Het team achter deze herziening definieerde ook vier soorten kennis die deze processen aandrijven: Feitelijke, conceptuele, procedurele en metacognitieve kennis.

Bepalen van leerdoelen

De Taxonomie van Bloom is hiërarchisch; hij bouwt vaardigheden opeenvolgend op. Zowel leraren als leerlingen hebben een spelplan om leerdoelen zoals begrijpen, onthouden, of snel overgaan naar vaardigheden van een hoger niveau, te doorlopen.

Bovendien biedt Bloom's een organiserende structuur voor het creëren en implementeren van leerdoelen, die leraren helpt bij het werken met vaak veranderende leerplannormen en beoordelingsmethoden. Docenten van de University of Central Florida noemen Bloom's "een leidend kader om [een verwarrende reeks normen en leerplanvereisten] op te splitsen in toegankelijke brokken die kunnen worden gebruikt om de dagelijkse lesplannen te sturen en die gemakkelijk kunnen worden vergeleken met hun eigen doelstellingen voor de klas".

Toegang tot een gemeenschappelijke terminologie bij het beschrijven van leerdoelen in de klas kan de samenwerking tussen opvoeders en leerlingen - en tussen opvoeders en andere opvoeders - nog doeltreffender maken.

Activiteiten in de klas creëren

De herziene taxonomie van Bloom gebruikt werkwoorden in plaats van zelfstandige naamwoorden om leerdoelen directer te koppelen aan acties, vaardigheden en activiteiten. Opvoeders kunnen die actiewoorden gebruiken om mogelijke vragen te genereren voor leerlingen in de klas. Die vragen kunnen dan leiden tot activiteiten die leerlingen de kans geven die vragen te beantwoorden en de in de taxonomie beschreven vaardigheden te verwerven.

Beoordelen van leerdoelen

Leerkrachten "kunnende Taxonomie van Bloom ook toepassen op bestaande quizzen en examenvragen om na te gaan welke niveaus van kennis ze cultiveren".Deze tabel geeft een overzicht van hoe verschillende beoordelingstypen aansluiten bij verschillende niveaus en hun bijbehorende werkwoorden. Voor het kennisniveau "Analyseren" bijvoorbeeld zijn de voorgestelde werkwoorden "beoordelen", "differentiëren" en "schetsen". Voorgestelde beoordelingen zijn enquêtes, casestudies, grafieken en vragenlijsten. Toegepast op beoordelingsmethoden, samen met leerdoelen en klassikale activiteiten, kan de taxonomie van Bloom opvoeders helpen "consistentie te behouden tussen beoordelingsmethoden, inhoud en instructiemateriaal en zwakke gebieden te identificeren".

Voor meer ideeën over de toepassing van de Taxonomie van Bloom in de klas kunt u deze bronnen raadplegen:

• Kritisch denken en informatievaardigheden: taxonomie van Bloom
• De taxonomie van Bloom gebruiken om effectieve leerresultaten te schrijven